Woensdag 8 januari, was het negentig jaar geleden dat Elvis Aaron Presley werd geboren in Tuppelo Mississippi. Hij overleed op 16 augustus 1977 in Graceland Tennessee aan een hartstilstand. Ik was met ons gezin op een camping in Garderen toen het trieste nieuws bekend werd. Ik ervoer het als een schok. Elvis leidde een nogal turbulent leven met hoogte- en dieptepunten en velen waren kritisch over zijn levenswandel. Voor mij was hij echter ook een inspiratiebron en ik zal trachten dat uit te leggen. Ik groeide op in Voorburg bij Den Haag, dat in die zestiger jaren bekend stond als de popstad van Nederland waar veel bekende bands zijn ontstaan. 
De muziekcultuur trok mij aan en ik speelde zelf in een (onbekend) bandje als sologitarist. Ondanks de opkomst van talloze bands en rockgroepen bleef Elvis populair. Ik genoot van de Flower Power tijd, die achteraf beschouwd niet de vrede opleverde waar velen naar verlangden. Door mijn huwelijk met Dieneke en de vorming van een gezin werd ik meer bepaald bij zingeving en geloof. Mijn muzikale voorkeur voor het Elvis Repertoire is altijd gebleven.
Kreeg een cd met gospelsong van Elvis op mijn verjaardag
Bijna 20 jaar geleden kreeg ik als verjaardagsgeschenk de dubbel cd Peace in The Valley met 88 gospelsongs waaronder ‘You’ll never walk alone’, ‘He touched me’, ‘Help me’, en ‘How great thou art”. Het laatste lied werd op verzoek van wijlen mijn vrouw Dieneke gezongen tijdens de afscheidsdienst begin 2024. Elvis had na afloop van concerten bidstonden met de achtergrondzangeressen. Ondanks de inhoud van zijn gospels en zijn succes als rockzanger, was zijn leven een worsteling met verleidingen en medicatie. Als ik op zondag mijn dubbel gehandicapte zoon bezoek in de woonvorm en zijn maaltijd bereid, luisteren we samen naar muziek van onder andere Elvis. Ik merk dan dat het hem raakt en tegelijk schept het verbinding tussen ons. Hij zong echter ook het seculiere levenslied, waarvan ‘In The Ghetto’ mij nog steeds raakt. De tekst gaat over een vrouw in het ghetto van Chicago. Zij raakt zwanger en beseft dat ze het kind niet zal kunnen (op)voeden door geldgebrek. Op indringende wijze bezingt Elvis de problematiek van een ghetto, met kinderen, die opgroeien in armoede en in wanhoop de straat opgaan waar de misdaad vat op hen krijgt. Een verhaal in drie minuten gezongen. Aansprekend is dat ieder couplet wordt afgesloten met de zin ‘And the world turns’ (de wereld draait gewoon door) en het slot luidt dat er een andere baby in armoede wordt geboren en de moeder huilde. Het is de tragiek van veel achterstandswijken, ook in onze welvaartsstaat. Foto familie-archief.
Eenvoud en soberheid verwoord in gospelmuziek
We leven in een wereld waarin zowel de politieke, economische als technologische macht en invloed geleidelijk aan verschuiven naar machthebbers, oligarchen en multimiljardairs. Alles draait om geld en macht. Velen haken af bij de nieuwstsunami. De eenvoud van het Evangelie verwoord in gospels zijn voor mij een verademing in deze complexe tijd. Zowel jongeren als ouderen worstelen met de koers van de huidige samenleving. De cijfers over de instroom van de jeugdzorg zijn ronduit schokkend., Ik kan de gospels en levensliederen van Elvis aanbevelen, die nagenoeg allemaal beschikbaar zijn via You Tube. Om te illustreren: een versie van In The Ghetto werd 27 miljoen keer bekeken en How Great Thou art 6,2 miljoen. Een indrukwekkende ‘nalatenschap’ maar ook een zegening voor velen.